خطوط فیبر نوری رشته های نوری نازکی به اندازه قظر تار موی یک انسان و از جنس شیشه ی خالص هستند که اطلاعات رقمی(دیجیتال(Digitalرا تا مسافتهای بسیار دور منتقل می کنند،علاوه بر موارد فوق در تصویر برداری پزشکی و بررسی های مهندسی مکانیک نیز کاربرد دارد.فیبرهای نوری رشته های باریک از جنس شیشه ی بسیار خالص هستند که در دسته هایی به نام کابل نوری در کنار یکدیگر قرار داده و برای انتقال های سیگنال های نوری در مسافت های طولانی به کار می برند.یک تار نوری از قسمت های زیر تشکیل شده است:

هسته(قسمت مرکزی-Core)یعنی شیشه ی باریک مرکز فیبر جایی که نور حرکت می کند.

پوشش(Cladding)مواد نوری خارجی اطراف قسمت مرکزی که نور را به سمت قسمت مرکزی برمی گرداند.

لایه ی ضربه گیر(Bufferoating)لایه ی پلاستیک است که فیبر را در مقابل ضربه و رظوبت حفظ می کند.

صدها و هزاران عدد از رشته های نوری در ئسته هایی در کابل فیبر نوری مرتب کنار یگدیر قرار گرفته اند و همگی به وسیله ی لایه ی خارجی کابل پوشیده شده و محافظت می شوند.فیبر های نوری تک حالت،هسته های کوچک دارند(تقریبا 9 میکرون)و نور لیزر مادون قرمز را از خود عبور می دهند(طول موج از1300تا1500نانومتر).فیبر های نوری چند حالت هسته های بزرگ داشته(تقریبا5/62میکرون)و نور مادون قرمز(طول موج50تا1300نانومتر)و نور دیود های گسیل کننده ی نوری(LED)را از خود عبور می دهند.

بعضی از فیبر های نوری از پلاستیک ساخته شده اند،این فیبر ها هسته ی بزرگی داشته(تقریبا1میلیمتر)وقادراند نور مرئی یکLEDرا از خود عبور دهند.(طول موج650نانومتر)